Splinter Cell را می توان اولین بازی دوران جدید شرکت Ubisoft دانست و شاید اولین بازی ای که Ubisoft را جزو شرکت های تقریبا مطرح بازی سازی کرد. سبک جدیدی از بازی مخفی کاری که در آن دوران "فوق العاده" بود و خودش را خوب بین مردم جا انداخت، اما کسی فکرش را نمی کرد پس از یک دهه این دوران تمام شود. اما چرا؟
بازی که سبک مخفی کاری را با تکنولوژی ادغام کرده بود و از همام ابتدا داستانی سیاسی و نه چندان قوی داشت اما صداگذاری اش خوب بود. وقتی تصویر نداریم، به دنبال صدا هستیم، وقتی تلویزیون نداریم تا اخبار گوش کنیم از رادیو استفاده می کنیم; و در Splinter Cell وقتی همه جا تاریک و سرد است صدای Ironside ما را آرام می کند. داستان Splinter Cell بر خلاف صداگذاری قوی نبود و شاید فقط برای کسانی جذاب بود که نسخه های قبلی را بازی کرده بودند، داستان کوتاه Conviction فقط در صورتی جذاب بود که گیمر Double Agent را بازی کرده باشد و مرگ Lambert را دیده باشد. داستانی سیاسی که باعث شد از همان اول این بازی در خیلی از کشور ها ممنوع اعلام شود. گرجستان، پاناما، کره جنوبی، کره شمالی، ایران و خیلی کشور های دیگر که مورد بی احترامی Splinter Cell واقع شدند با قتل افراد آن کشور، البته سم تقریبا در 30% کل کشور های جهان ماموریت ایجاد کرده و حتی در Conviction داستان سیاسی درباره ی سیاست ایالات متحده و سازمان های جاسوسی آن و درگیری مقامات آن بود.
بازی ای که در ابتدا شخصیت هایش نامزد دریافت بهترین صداگذار بودند و کیفیتش در یک سال بهترین شد بعد از چند سال حتی نامش در بین نامزد های سبک خودش هم نبود. به سال 2008 می رویم نسخه ی Double Agent پرطرفدار ترین نسخه و اوج Splinter Cell اصیل و Splinter Cell که مردم می خواستند. فقل های در، گاوصندوق خود به خود باز نمی شدند، سیستم ها خود به خود هک نمی شدند، بمب ها خود به خود خنثی نمی شدند و ... اما ناگهان مسیر بازی عوض شد. Conviction، خشن، اصطلاحات زننده حتی توسط سم به زبان می آمد، اصطلاحاتی که در Double Agent حتی دشمنان نمی گفتند. در Conviction خبری از فکر کردن نبود، دیگر کاور های مخفی کاری نبودند، کشتن سه نفر همزمان به سختی دیده نمی شد، خبری از انتظار و کمین نبود. فکر کردن جای خود را به Goggle Vision حرفه ای تر داد، کاور های مخفی کاری جای خود را به سیستم کاور پیشرفته ی نظامی داد، مشکل کشتن سه نفر با execute حل شد و انتظار و کمین جایش را به اسلحه های سنگین داد. تا جایی که در Blacklist حتی صدای سم را گرفتند، محیط بازی مثل محیط Call of duty شد و جای مخفی شدنی نداشت و فقط باید دشمنان را از سر راه کنار میزدیم. شکستن فقط تنها گزینه ی مقابل در قفل شد. آیا این چیز ها حس مخفی کاری دارند؟ سیستم شکنجه ی Conviction با خود برچسب "بالای 18 سال" به همراه داشت.
نسبت به 10 سال پیش سم سریع تر شد، جوان تر شد، خوش تیپ تر شد اما Splinter Cell فقط عدد ضررش بود که افزایش یافت. آیا سم فیشر 10 سال پیش سم Blacklist بود؟ شخصی که به Lambert می گفت من از کشتن بدم می آید و با دوستانش شوخی می کرد، ناگهان تاریخچه اش عوض شد و به جنگ عراق رفت، جلوی دخترش سه نفر را کشت و...
در Blacklist متوجه شدیم سم سریع تر شده اما اشتباهاتش مهلک بودند. کسی که در 2007 خودش خواست گیر دشمن بیفتد در 2013 ناخواسته گیر دشمن افتاد در Blacklist شخصیت Isaac کمک سم بود و این یعنی پیری سم و بازنشستگی. مردم به تغییر صدای سم اعتراض زیادی کردند وای به روزی که سم از Splinter Cell برود.
Splinter Cell Blacklist آمد و 2 ماه بعد Tom Clancy بخاطر این فاجعه از دنیا رفت. اریک جانسون فکر نمی کرد صداگذاری اش در نقش سم اولین و آخرین فعالیتش باشد. سایت ها به Blacklist لقب بزرگترین سری Splinter Cell را دادند چون می دانستند دیگر Splinter Cell نخواهد آمد.
Farcry3 در 2012 منتشر شد و در 2014 Farcry4 پس اگر در 2013 Splinter Cell منتشر شده باشد حداکثر نسخه ی بعدی تا 2016 فرصت دارد اما در این بین شاید فیلم Splinter Cell بخواهد جبران کند و با موفقیت این فیلم شاید بتوان به وجود نسخه ی بعد امیدوارد شد اما احتمالا تام هاردی نقش پایان سم را اجرا خواهد کرد و پرونده ی Splinter Cell امسال بسته خواهد شد شاید یک پایان رویایی.